Cees Fasseur
Cees Fasseur (1938-2016), historicus en jurist. Hij is met name bekend door zijn toegankelijke publicaties en heldere stijl over verschillende leden van het koninklijk huis. Vooral met zijn tweedelige biografie van koningin Wilhelmina (1880-1962) bereikte hij een groot publiek. Deel I (1998) De jonge koningin, Deel II (2001) Krijgshaftig in een vormeloze jas.
In 2008 publiceerde Fasseur Juliana & Bernhard, Verhaal van een huwelijk 1936-1956 over het huwelijk van koningin Juliana en prins Bernard, waarin hij de Greet Hofmans-affaire beschreef. Daarvoor kreeg hij als enige toegang tot het Koninklijke Huisarchief, het privé archief van het koningshuis. Spottend werd hij door historici dan ook de ‘hofbiograaf’ genoemd omdat hij de geschiedenis kritiekloos door een Oranje bril bekeek.
In de biografie die hij in 2014 uitbracht van P.J Gerbrandy (1885-1961), minister-president van de regering-in-ballingschap in Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog, was hij wel vrij kritisch over de rol van koningin Wilhelmina tijdens deze oorlog. De biografie, Eigen meester, niemands knecht. Het leven van Pieter Sjoerd Gerbrandy , werd genomineerd voor de Libris Geschiedenis Prijs.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
