repetitieve dans
Ook: minimale of minimalistische dans. Markante vorm van postmoderne dans; eenvoudige passen (vooral gewone looppassen), dansthema's en (ruimtelijke) -patronen worden met ijzeren, rekenkundig bepaalde regelmaat met kleine veranderingen herhaald. Door de herhaling lijken de dansers in een roes te verkeren waarin de ontvankelijke toeschouwer kan worden meegesleept; Nederlands voorbeeld bij uitstek is het werk van De Châtel. Vaak is de begeleidende muziek van minimalistische componisten als Philip Glass of Steve Reich.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
