Abel Gance

Abel Gance (1889-1981) was een Franse filmregisseur. Hij studeerde Rechten, maar op zijn negentiende lonkte het toneel en kreeg hij inderdaad een rol in een theater in Brussel. Een jaar later speelde hij zijn eerste filmrolletje in Molière. Maar zijn acteurscarrière was geen succes. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Gance bij de Film d'Arte aangesteld als regisseur en maakte succesvolle films. Tot ergernis van de producenten experimenteerde hij met nieuwe technieken, zoals close ups. Aan het eind van de oorlog ging hij hoewel in eerdere gevechten gewond door mosterdgas, terug het leger in om ter plekke te kunnen filmen en de ellende van de oorlog te laten zien. Het resulteerde in een drie uur durende film J'Accuse (1919), een combinatie van documentaire en fictie, die over heel Europa een kassucces werd.
Gance bleef experimenteren, zoals scenes opnemen in kleur lange tijd voordat Hollywood daaraan toe was. Voor zijn beroemdste film Napoleon vu par Abel Chance (1927) gebruikte hij drie camera's, drie projectoren en een gebogen scherm om voor de toeschouwers de illusie van panoramische diepte te creëren.

 

Quizvraag v/d week

Woord v/d week

Meest gezocht deze week

In welk muziekgenre was het platenlabel Motown gespecialiseerd?


JUIST!NIET JUIST!

soul

terrorisme

Het zonder wettelijke grond plegen van grootschalig geweld of creëren van dreiging met vaak immense gevolgen. Deze daden worden veelal gepleegd met een politiek, religieus of extremistisch doel voor ogen en worden na afloop regelmatig opgeëist door een groepering.

Zie ook terrorisme in het hoofdstuk Internationale politiek.