D.W. Griffith
De Amerikaanse regisseur David Wark Griffith (1875-1948) werd vrijwel altijd met zijn initialen genoemd. Voor hij in 1908 filmregisseur werd was hij acteur en toneelschrijver. Hij wordt gezien als één van de grondleggers van moderne montage technieken. Charly Chaplin noemde hem 'ons aller leermeester'. Hij experimenteerde met onder veel meer met flashbacks, close ups, fade outs en crosscutting (waarbij verschillende scènes die zich tegelijkertijd afspelen samen op het scherm zijn te zien). Hiermee probeerde hij films een meer emotionele lading te geven dan in de tijd van de stomme film gebruikelijk was.
Griffith werd omstreden na het uitkomen van zijn film Birth of a Nation (1915) over de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij werd geprezen om de innovatieve vorm van filmen, maar inhoudelijk was er veel kritiek. De zwarte Amerikanen werden op een vernederende manier neergezet en het ontstaan van de Ku Klux Klan werd verdedigd. De film was een kassucces, maar er braken ook rellen uit. Andere, ook vernieuwende films wat techniek betreft, zijn Intolerance (1916), Broken Blossoms (1920) en America (1924). Nadat in 1927 geluidsfilms mogelijk werden, maakte Griffith Abraham Lincoln (1930) en The Struggle (1931). Maar met deze nieuwe techniek had hij weinig affiniteit.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
