Dirk Bogarde
Dirk Bogarde (1921-1999) was een Britse acteur en één van de grote filmacteurs van de jaren zestig en zeventig. Het heeft een tijdje geduurd tot hij die status kreeg, maar toen hij eenmaal doorbrak werd hij alom geëerd om zijn fijnzinnige spel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij als majoor in het Britse leger. Hij was betrokken bij de bevrijding van concentratiekamp Bergen-Belsen. Over zijn oorlogservaringen zei hij dat het een 'innerlijke tatoeage' was, die hij nooit zou kwijtraken. Na de oorlog speelde Dirk Bogarde aan het Londens toneel. Zijn eerste rol was in Power Without Glory, waarmee hij zo'n indruk maakte op toneelschrijver Noël Coward, dat die hem aanspoorde ook in films te gaan spelen. De eerste succesfilm maakte hij met de uit Amerika gevluchte regisseur Joseph Losey, met wie hij daarna diverse keer zou samenwerken. Enkele belangrijke films uit zijn glorietijd zijn The Servant (1963), King & Country (1964), Accident (1967), Death in Venice (1971 – naar het boek van Thomas Mann) en A Bridge Too Far (1977) over de Slag om Arnhem.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
