Fanny en Alexander (1982)
Fanny en Alexander uit 1982 is een van de laatste films van Ingmar Bergman. De film was oorspronkelijk bedoeld als korte televisieserie. Voor de bioscoop werd de lengte van 312 tot 188 minuten teruggebracht. Dat is jammer, omdat in de verkorte versie de twee kinderen Alexander en zijn zusje Fanny centraal staan en een aantal van hun familieleden op de achtergrond blijven, terwijl die in de televisieserie zo prachtig worden verbeeld in hun niet kwaad bedoelde trouweloosheid. De kinderen leven in een warm familieverband met oma, ooms, tantes, neefjes en nichtjes. Nadat hun vader is overleden krijgt hun moeder veel steun van de Lutherse bisschop. Als zij met hem trouwt blijkt hij een tiran te zijn voor haar en haar kinderen. In het kille huis waar zij zitten opgesloten, heeft Alexander gelukkig nog zijn fantasie. Voor de bisschop echter allemaal leugens die streng worden bestraft. Uiteindelijk kunnen de kinderen worden bevrijd door vrienden en kan de moeder vluchten. Fanny en Alexander begint met een uitbundig, feestelijk kerstdiner en eindigt met een al even vrolijke en feestelijke doopmaaltijd.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
