Pier Paolo Pasolini
Pier Paolo Pasolini (1922-1975) is een Italiaanse filmregisseur, die zijn carrière begon als dichter en schrijver. In zijn films (vanaf 1961) werd hij geïnspireerd door het christendom, marxisme, middeleeuwse vertellingen en de Griekse klassieken. Zijn onorthodoxe opvattingen over politiek, religie en seks brachten hem vaak in conflict met de autoriteiten. Hij identificeerde zich met de arme jongen van de straat. Enkele belangrijke films: Edipo Re (1967), over koning Oedipus; Theorema (1968) een beeldschone jongen komt als een soort verlosser logeren in een keurige familie die vervolgens volledig ontregeld raakt, doordat elk familielid een verhouding met hem krijgt; Het evangelie naar Mattheüs (1964) over het leven van Jezus vanuit voornamelijk communistisch standpunt; Porcile (1969) over een jongen die uit protest tegen de samenleving bij de varkens gaat wonen; Decamerone (1971), naar de verhalen van Giovanni Boccaccio en de in veel landen verboden, gruwelijke film Salò o le 120 giornate di Sodoma (1975), gebaseerd op verhalen van de Markies de Sade. Pasolini werd vermoord door een achttienjarige manlijke prostitué.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
