Porgy Franssen
Porgy Franssen (1957) is een Nederlandse toneelspeler en filmacteur. Hij groeide op in een gezin met veertien kinderen. Samen met de ouders vormden zij een gezinskoor, dat eens per week optrad. Ook werd thuis veel toneel gespeeld in de vorm van improvisaties. Daar bleek zijn talent voor acteren. Hij ging naar de toneelschool in Maastricht. Voor toneel kreeg hij in 1999 de Mary Dresselhuys prijs voor zijn hele oeuvre. Van de films waarin hij speelde kunnen onder andere worden genoemd De kleine blonde dood (1993) naar het boek van Boudewijn Büch, Kees de jongen (2003) naar het boek van Theo Thijssen, Het Schnitzelparadijs (2005), De Heineken Ontvoering (2011) en Een Echte Vermeer (2016) over meestervervalser Han van Meegeren. Hij deed mee in een groot aantal televisieseries, met voorop Bij nader inzien (1991) waarin hij de jonge Voskuil speelde, een rol waarvoor hij een Gouden Kalf ontving als Beste Acteur.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
