rede
Het geestelijke vermogen van de mens, dat zich niet alleen richt op oorzakelijke, discursieve kennis, maar op de diepere samenhang van de dingen en de gebeurtenissen. De rede is van hoger orde dan het verstand. Vooral Kant heeft een scherpe omschrijving gegeven van de rede (Vernunft) en de activiteiten ervan. De rede richt zich niet direct op de objecten uit de zintuiglijke wereld maar op het verstand (het denken) om er systematiek en eenheid in aan te brengen. Ze schept geheel zelfstandig begrippen en ideeën. Ze is het vermogen om volgens principes te oordelen (theoretische rede) en te handelen (praktische rede). De drie vragen waardoor de rede zich laat inspireren zijn: 1. Wat kan ik weten? 2. Wat moet ik doen? 3. Wat mag ik hopen? Het Kantiaanse onderscheid tussen verstand en rede heeft sterk doorgewerkt in de Duitse filosofie van de negentiende eeuw.
Welke schrijver/dichter was tevens scheepsarts en reisde over de gehele wereld?
Atlantis
Mythisch eiland in de Atlantische Oceaan, dat door een enorme aardbeving of vulkaanuitbarsting onder de zeespiegel is verdwenen. Plato schreef erover in zijn Timaios. De Griekse archeoloog Marinatos meende dat het Griekse eiland Thera (Santorini) in de Egeïsche Zee, dat in de zestiende eeuw v. Chr. door een vulkaanuitbarsting totaal verwoest werd en voor een deel in zee verdween, de bron van deze mythe is geweest.