geschiedenis van de kleurenfotografie
Met de cyanotypie (blauwdruk) konden vanaf 1842 bij het afdrukken briljante blauwe beelden worden verkregen. Daguerreotypieën en papierafdrukken werden tussen 1840 en 1860 vaak met de hand ingekleurd om ze levensechter of artistieker te doen lijken. Vanaf circa 1860 werden de eerste pogingen gedaan om al bij het afdrukken kleurafbeeldingen te krijgen door toepassing van kleurfilters en in de lichtgevoelige filmemulsie gevoegde kleurlagen. In 1907 introduceerden de gebroeders Lumière de autochroomplaat, het eerste praktisch toepasbare, zogheten additieve kleurprocédé om keuren te mengen. Daarbij bestond het kleurraster uit oranje, groen en violet gekleurde zetmeelkorrels. Tegelijkertijd experimenteerde men met subtractieve kleurprocédés om kleuren te mengen. waarbij uitgaande van wit licht (dat alle kleuren omvat) bepaalde kleuren uit een scène worden verwijderd of geabsorbeerd. Populair volgens dit systeem waren de kooldruk en de carbrodruk. Deze afdruktechnieken verdwenen toen vanaf 1935 subtractieve opnamematerialen op de markt kwamen, zoals Agfacolor en Kodachrome. Het creatief gebruik van kleur kreeg een enorme stimulans door de introductie van het Polaroid SX70 direct-klaar kleurprocédé (1972).
Welke jong gestorven schilder maakte het schilderij De stier?
clair-obscur
(Frans: licht-donker) Term in de schilderkunst voor de stijl met sterke contrasten tussen licht en schaduw, waarbij veel licht valt op wat de schilder het belangrijkste element in de afbeelding vindt. Ook wel chiaroscuro genoemd.
De 10 meest gezochte woorden en begrippen van de afgelopen week
- als klap op de vuurpijl
- ijs en weder dienende
- zout in de wond strooien
- water en vuur zijn
- ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was
- waar het hart vol is loopt de mond van over
- met een kluitje in het riet sturen
- als de vos de passie preekt
- de kastanjes uit het vuur halen
- vinger aan de pols houden
