België: begijnhoven
Een begijnhof is een apart gedeelte binnen een stad of dorp, meestal gebouwd bij een Rooms-katholieke kerk en soms door een eigen muur omgeven. Vanaf de dertiende eeuw ontstonden begijnhoven als woongemeenschappen voor begijnen, alleenstaande vrouwen die een vroom en kuis leven wilden leiden maar zich niet helemaal uit de samenleving wilden afzonderen. Anders dan kloosterzusters konden zij ook weer uit de gemeenschap treden, bijvoorbeeld om te trouwen. Begijnhoven zijn tegenwoordig gewone wooncentra, zoals voor bejaarden. De architectuur en het stratenplan weerspiegelen nog de tijd waarin ze zijn ontstaan. Soms lijkt het op een stad binnen een stad, soms is het meer een hofje, gebouwd rond een plein. In Nederland is het Begijnhof aan het Spui in Amsterdam het bekendst. Dertien goed bewaard gebleven begijnhoven in Vlaanderen zijn opgenomen in de Unesco Werelderfgoedlijst.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
