omgevingskunst
Omgevingskunst is een in de jaren tachtig sterk naar voren tredende vorm van beeldhouwkunst, die toen ook haar naam kreeg. Daarbij wordt uitgegaan van de gegevens in de omgeving, bijvoorbeeld een aantal bij elkaar staande gebouwen. Daarvoor wordt dan vervolgens een passend kunstwerk ontworpen. Van deze werkwijze kunnen kunstwerken van kolossale afmetingen het resultaat zijn, die soms uit verschillende delen bestaan.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
gulden snede
Verdeling van een lijnsegment in twee delen, zodanig dat het kleinste stuk staat tot het grootste als het grootste tot het geheel. Wordt wel gezien als de ideale verhouding bij de toepassing van architectonische ontwerpen. Opvallend is hoe vaak gulden-snedeverhoudingen worden aangetroffen in als geslaagd gekenschetste bouwwerken.
Zie ook hoofdstuk Wiskunde en Beeldende kunst tot de Renaissance
