bloedarmoede

Bloedarmoede (synoniem: anemie) is een toestand waarbij de capaciteit in het bloed om zuurstof te vervoeren is afgenomen. Dat vervoer gebeurt door hemoglobine in de rode bloedlichaampjes (erytrocyten). De vervoerscapaciteit neemt af doordat de hoeveelheid hemoglobine is afgenomen of doordat het totale aantal rode bloedlichaampjes is verminderd. De bekendste vormen zijn bloedamoede veroorzaakt door ijzergebrek of door een tekort aan vitamine B12, en sikkelcelanemie. Die laatste vorm is een voornamelijk bij het negroïde ras voorkomende erfelijke vorm van bloedarmoede waarbij sikkelvormige erytrocyten (rode bloedlichaampjes) voorkomen die door die vervorming kwetsbaarder zijn en daardoor worden afgebroken. De bloedarmoede die het gevolg is van een gebrek aan vitamine B12 wordt ook wel pernicieuze bloedarmoede genoemd. Dit gebrek ontstaat door een storing in de opname van deze vitamine door de darm. Hierbij ontstaat schade aan zenuwweefsel, ook in de hersencentra leidend tot allerlei neurologische symptomen, waaronder, in latere stadia, geheugenverlies en verwardheid.