waterhoofd
Een waterhoofd (synoniem: hydrocefalus) is een abnormale hoeveelheid vocht binnen of rondom de hersenen, met als gevolg het open blijven van de fontanellen (de opening tussen beide schedelhelften) bij een foetus, en een vergroting van de schedel. Door druk op het hersenweefsel ontstaan geestelijke ontwikkelingsstoornissen. De ziekte kan aangeboren zijn, vaak samen met een zogeheten open rug, of ontstaan ten gevolge van een ontsteking, bijvoorbeeld meningitis (nekkramp), syfilis of toxoplasmose.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.