Rijn

De rivier werd door de Galliërs als een godheid vereerd. Als een man bij de geboorte van een kind zijn vrouw van ontrouw verdacht, dwong hij haar de baby in het water te leggen. Zonk de baby dan dan was dat een bewijs dat het niet door de man zelf was verwekt. Bleef het kind drijven dan was dit een bewijs van haar trouw en schonk hij haar zijn liefde. Op die manier zou de rivier wraak nemen op de schending van de zuiverheid van het huwelijksbed.
Van veel later datum is de legende van Loreley, verbonden aan een hoge rots in de oever van de Rijn waar de rivier met een scherpe bocht omheen kronkelt en waar veel schepen schipbreuk leden. Boven op de Loreley zou een zingende nimf met gouden haren hebben gezeten die met haar gezang de schippers afleidde, waardoor ze tegen deze rots voeren. Dat is hetzelfde thema als van de Sirenen uit het verhaal van Odysseus.