prisma

1. Meetkundig lichaam, gevormd door vlakken die elkaar snijden volgens evenwijdige ribben, en dat begrensd wordt door twee identieke, onderling evenwijdige eindvlakken.
2. In de optica worden (meestal driehoekige) prisma’s van glas of ander transparant materiaal gebruikt om licht te breken. Doordat de brekingsindex van het prisma voor verschillende golflengtes (dus verschillende kleuren) verschillend is, wordt wit licht in een spectrum ontleed, zoals het eerst door Newton in detail werd beschreven.