radioastronomie
Radioastronomie is de tak van de astronomie die zich bezighoudt met de waarneming van radiostraling uit de wereldruimte. De Nederlandse astronomen J.H. Oort en H.C. van de Hulst hebben bij de ontwikkeling van de radioastronomie een pioniersrol gespeeld.
Doordat radiostraling nauwelijks in de interstellaire ruimte wordt geabsorbeerd, kan men met behulp ervan ver in die ruimte doordringen en bijvoorbeeld het centrum en de spiraalarmen van ons eigen Melkwegstelsel waarnemen. Voor dit doel zijn reusachtige radiotelescopen gebouwd; een van de eerste en grootste staat in de bossen bij Westerbork. Van meer recente datum is het netwerk van LOFAR, dat zichgrotendeels op (Noord-)Nederlands grondgebied staat. LOFAR bestaat niet uit grote, beweeglijke radioschotels, zoals de Westerbork-radiotelescoop, maar uit duizenden onopvallende sensoren die samen één 'virtuele' radiotelescoop vormen. Die kleine antennes zijn verdeeld over een gebied met een diameter van 100 kilometer in Nederland en gekoppeld aan een supercomputer via een uitgestrekt glasvezelnetwerk.
In 2019 maakte de Event Horizon Telescope, een wereldwijd netwerk van acht radiotelescopen verspreid over de aarde, samen een virtuele telescoop vormend ter grootte van de aarde, de allereerste foto van een zwart gat in het centrum van sterrenstelsel M87, op een afstand van 55 miljoen lichtjaar.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
