Hanna Bervoets
Hanna Bervoets (1984) is een Nederlandse schrijfster, auteur van acht romans. Daarnaast schreef zij ook verhalen, essays, twee toneelstukken en een filmscenario. Tussen 2009 en 2015 schreef zij columns voor de Volkskrant, die in drie bundels verschenen.
Actuele onderwerpen, zoals nieuwe technologieën, spelen vaak een rol in het werk van Hanna Bervoets, bijvoorbeeld in het boekenweekgeschenk van 2021 Wat wij zagen, waarin zij kritische vragen stelt over de invloed van sociale media. In één van de toneelstukken, CarryMe, gaat het om een app waar draagmoeders kunnen worden gevonden voor echtparen, met de economische situatie van flexwerkers op de achtergrond. In de roman Efter (2014), waarvan de filmrechten werden verkocht, wordt door moderne wetenschappers verliefdheid als een psychiatrische aandoening beschouwd.
Hanna Bervoets lijdt aan een chronische bindweefselziekte, een onderwerp dat zij verwerkte in de roman Welkom in het rijk der zieken (2019) over een man die besmet raakt met de Q-koorts.
Hanna Bertvoets is diverse keren genomineerd voor een literaire prijs. Voor de roman Een Modern Verlangen (2022) won zij in 2002 de J.M.A. Biesheuvelprijs.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
