Remco Campert
Remco Campert (1929-2022) was de zoon van Jan Campert. Hij was dichter van fijnzinnige, toegankelijke poëzie en schrijver van korte verhalen, enkele romans en vrolijke cursiefjes. In de jaren zestig behaalde hij groot succes met o.a. Het leven is verrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in Luiletterland (1968). Zijn toon is licht ironisch met veelal een weemoedige ondertoon. Remco Campert was een belangrijke stuwende kracht achter de poëzie van de Vijftigers. In 1976 werd hij onderscheiden met de P.C. Hooft-prijs voor poëzie. In 2015 ontving hij de Prijs der Nederlandse Letteren. Vanaf1989 las hij - met langere tussenpozen - in theaters, samen met andere auteurs, uit eigen werk voor.
De columns die hij van 1996 tot 2006 afwisselend met Jan Mulder, onder de naam CaMu voor de Volkskrant schreef, werden meermalen in boekvorm gebundeld.
In 2006 verscheen het boek Het satijnen hart en in 2011 ontving hij De Gouden Ganzenveer. In 2011 werd Het leven is vurrukkulluk herdrukt, en werden de 750.000 exemplaren cadeau gedaan aan alle mensen die lid zijn van de Openbare Bibliotheek.
Welke jong gestorven schilder maakte het schilderij De stier?
clair-obscur
(Frans: licht-donker) Term in de schilderkunst voor de stijl met sterke contrasten tussen licht en schaduw, waarbij veel licht valt op wat de schilder het belangrijkste element in de afbeelding vindt. Ook wel chiaroscuro genoemd.
De 10 meest gezochte woorden en begrippen van de afgelopen week
- als klap op de vuurpijl
- ijs en weder dienende
- zout in de wond strooien
- water en vuur zijn
- ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was
- waar het hart vol is loopt de mond van over
- met een kluitje in het riet sturen
- als de vos de passie preekt
- de kastanjes uit het vuur halen
- vinger aan de pols houden
