Remco Campert
Remco Campert (1929-2022) was de zoon van Jan Campert. Hij was dichter van fijnzinnige, toegankelijke poëzie en schrijver van korte verhalen, enkele romans en vrolijke cursiefjes. In de jaren zestig behaalde hij groot succes met o.a. Het leven is verrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in Luiletterland (1968). Zijn toon is licht ironisch met veelal een weemoedige ondertoon. Remco Campert was een belangrijke stuwende kracht achter de poëzie van de Vijftigers. In 1976 werd hij onderscheiden met de P.C. Hooft-prijs voor poëzie. In 2015 ontving hij de Prijs der Nederlandse Letteren. Vanaf1989 las hij - met langere tussenpozen - in theaters, samen met andere auteurs, uit eigen werk voor.
De columns die hij van 1996 tot 2006 afwisselend met Jan Mulder, onder de naam CaMu voor de Volkskrant schreef, werden meermalen in boekvorm gebundeld.
In 2006 verscheen het boek Het satijnen hart en in 2011 ontving hij De Gouden Ganzenveer. In 2011 werd Het leven is vurrukkulluk herdrukt, en werden de 750.000 exemplaren cadeau gedaan aan alle mensen die lid zijn van de Openbare Bibliotheek.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
gulden snede
Verdeling van een lijnsegment in twee delen, zodanig dat het kleinste stuk staat tot het grootste als het grootste tot het geheel. Wordt wel gezien als de ideale verhouding bij de toepassing van architectonische ontwerpen. Opvallend is hoe vaak gulden-snedeverhoudingen worden aangetroffen in als geslaagd gekenschetste bouwwerken.
Zie ook hoofdstuk Wiskunde en Beeldende kunst tot de Renaissance
