Vondel
Joost van den (1587-1679) De belangrijkste dichter uit de Gouden Eeuw. In Keulen geboren uit doopsgezinde Antwerpse ouders. In 1597 vestigde de familie zich in Amsterdam. De winkel in zijden kousen van zijn vader werd later door Joost voortgezet. Uit zijn ernstige financiële problemen, mede ten gevolge van schulden van zijn zoon, werd hij min of meer verlost door een aanstelling bij de Bank van Lening, die hij van zijn 70ste tot zijn 80ste jaar vervulde.
Vondel heeft een enorm oeuvre op zijn naam staan. Hij schreef alleen al 32 toneelstukken, waarvan 24 oorspronkelijke. In zijn felle hekeldichten koos hij partij voor de remonstranten en Oldenbarnevelt ('Het Stockske'). In zijn verheven lofdichten bezong hij de daden van Frederik Hendrik en de grootheid van Amsterdam; in een aantal klassiek geworden korte 'lijkdichten' de dood van gezinsleden en vrienden ('Constantijntje', 't zaligh kijntje'; 'Wat treurt ghy, hooghgeleerde Vos').
Na zijn overgang tot het rooms-katholicisme, omstreeks 1640, publiceerde hij enkele grote godsdienstige leerdichten. Van zijn toneelwerk heeft Gysbreght van Aemstel het langst repertoire gehouden. Voor zijn latere drama's koos hij vooral bijbelse thema's (Joseph in Dothan, Lucifer, Adam in Ballingschap).
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
