Hoofdstukken > Religie en levensbeschouwing > doleantie
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
doleantie
Beweging binnen de Nederlands Hervormde Kerk waarbij een aantal kerkraden in 1886 brak met het kerkbestuur. Zij noemden zich `dolerend' (Latijn: klagend), omdat de kerkelijke organisatie een vernieuwing van de kerk in de weg stond en omdat hun het recht op de kerkelijke goederen werd ontzegd.
Dolerenden en kerkleden die zich al eerder hadden afgescheiden vormden in 1892 de Gereformeerde Kerken in Nederland.
Zie ook doleantie 
in het hoofdstuk Nederlandse geschiedenis 1813-1900.
‹
vorige
in dit hoofdstuk
in dit hoofdstuk
volgende
in dit hoofdstuk
in dit hoofdstuk
›
