absurdisme
Stroming in het theater, na de Tweede Wereldoorlog ontstaan in Parijs die onder invloed van het existentialisme, de menselijke communicatie als iets onzinnigs beschouwt en de condition humaine als absurd en doelloos ziet. De term is afkomstig van Camus. Het absurdisme is een relatief kortdurende stroming geweest met zijn hoogtepunt in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Desondanks heeft het een onuitwisbare stempel gedrukt op de ontwikkeling van het theater sindsdien. Belangrijkste toneelschrijvers Eugène Ionesco, Arthur Adamov en Samuel Beckett. Bekendste toneelstuk: Wachten op Godot (1952) van Beckett. Terugkerend kenmerk: personages zijn alleen (zonder God) en op zichzelf aangewezen, wat leidt tot taal als barrière in plaats van communicatiemiddel.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
