Mariken van Nimwegen
Mariken van Nimwegen is een zogeheten mirakelspel (een spel waarin een wonder gebeurt) uit het begin van de zestiende eeuw. Het wordt beschouwd als het oudste toneelstuk uit het Nederlandse taalgebied. Mariken van Nimweegen leeft in zonde met Moen, niet wetend dat hij een gedaante van de duivel is. Als zij op een dag berouw krijgt van het zondige leven gooit Moen haar van een rots af, maar zij overleeft de val (eerste wonder). Om vergiffenis te krijgen reist Mariken uiteindelijk naar de paus. Onderweg probeert Moen haar tevergeefs te laten verongelukken. Als boetedoening krijgt zij van de paus drie ijzeren ringen, om haar hals en beide armen. Pas als mettertijd haar zonden zullen zijn vergeven zullen de ringen afvallen. Mariken gaat in een klooster waar zij jaren boetedoening doet. Tot in een visioen de engel Gabriël verschijnt en de ringen loslaten (tweede wonder).
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.