algemene maatregel van bestuur
(AMvB) Soms kiest de wetgever er voor om bij het opstellen van een nieuwe wet een aantal zaken nog niet uit te werken. Zo bepaalt de Gemeentewet (art. 151 c lid 8) bijvoorbeeld dat 'bij of krachtens algemene maatregel van bestuur …] met het oog op de goede uitvoering van het toezicht, bedoeld in het eerste lid, regels kunnen] worden gesteld' over de manier waarop binnen gemeenten cameratoezicht op openbare plaatsen is geregeld. Deze regels staan dan niet in de wet (de Gemeentewet, in dit geval), maar in een Algemene Maatregel van Bestuur ('AMvB'). Een AMvB wordt niet door de formele wetgever vastgesteld, maar door de 'Kroon' (de regering). Om een AMvB aan te nemen, moet deze, na te zijn voorgelegd aan de Raad van State, ondertekend worden door de ministers van de ministeries die betrekking hebben op het onderwerp van de AMvB, alsmede de koningin. De procedure die gevolgd wordt voor 'gewone' wetten, die door de Tweede en Eerste Kamer moeten worden goedgekeurd, wordt daarmee overgeslagen. Om deze reden kan door het aannemen van een AMvB sneller iets geregeld worden dan in een 'normaal' wetgevingstraject. In tegenstelling tot formele wetten (die door de Tweede en Eerste Kamer zijn gecontroleerd) kunnen AMvB's wél door de rechter getoetst worden aan de Grondwet.
Welke adellijke familie speelde de hoofdrol in De scharlaken stad van Hella Haasse?
ooievaar
Geluksbrenger. De terugkerende ooievaars werden gezien als voorboden van de lente. En als een paar op een dak van een huis nestelde, geloofde men dat de bewoners een voorspoedig jaar tegemoet gingen. De ooievaar als brenger van kindertjes stamt uit Duitsland en is pas begin negentiende eeuw naar Nederland overgewaaid. Het paste wel bij de tijd dat nog niet openlijk over seksualiteit en geboorte werd gesproken. De gewoonte om als een kind is geboren een houten ooievaar in de tuin te zetten komt ook uit Duitsland maar is in Nederland van later datum, zo begin twintigste eeuw.
